Asıl medeniyet, rahmet dîni olan İslâm’dır. İslâm medeniyeti, her şeyden önce bir merhamet medeniyetidir.
İslâm, anne-babaya itaatsizliği büyük günahlardan sayar. Onlar yaşlandıklarında üzerlerine şefkatle kol-kanat germeyi, onlara “üf” bile dememeyi, bilâkis iltifatkâr konuşmayı kat’î şekilde emreder. Asıl medeniyet ve insanlık da budur. Zira medeniyetin asıl ölçüsü, insan başta olmak üzere bütün varlıklara Yaratan’dan ötürü değer vermektir.
Nitekim Türkiyemiz’in kendisinden ekonomik bakımdan daha güçlü devletlere bile pandeminin zor günlerinde tıbbî malzeme yardımı yapmış olması, gerçekten mânidardır. Demek ki;
–Gerçek medeniyet; cüzdan zenginliği değil, vicdan zenginliğidir.
–Gerçek medeniyet, dünyayı kül edecek silahlara sahip olmak değil; dikenleri gül, nefisleri kul edecek mânevî değerlere sahip olmaktır.
–Gerçek medeniyet, bir damla petrolü bir damla kandan daha değerli görme cânîliği değil; bir insanın hayatını kurtarmayı bütün insanlığı kurtarmak kadar kıymetli görebilme fazîletidir…
Kaynak: Osman Nuri Topbaş, Müslümanın Gönül Dünyası, Erkam Yayınları